Choroby sercowo-naczyniowe

Choroby Serca i Naczyń 2017;14(5):283-287.

Choroby Serca i Naczyń 2017;14(5):287-290.

Choroby Serca i Naczyń 2017;14(5):291-293.

Choroby Serca i Naczyń 2017;14(5):294-296.

Wprowadzenie: Ocena przedoperacyjnego ryzyka sercowo-naczyniowego jest niezmiernie ważna, zwłaszcza przy przeprowadzaniu zabiegów obciążonych podwyższonym ryzykiem okołooperacyjnym, do których zalicza się operacje ortopedyczne, w tym alloplastykę stawu biodrowego i kolanowego. Z punktu widzenia opieki w czasie samego zabiegu i bezpośrednio po nim bardzo istotna jest prawidłowa kontrola wartości ciśnienia tętniczego. Przydatna w tym aspekcie może się okazać ocena nowoczesnych markerów hipertensjologicznych, takich jak wartości centralnego ciśnienia tętniczego (CBP).
Celem badania była ocena wartości CBP w grupie kolejnych pacjentów z chorobą przyzębia, których zakwalifikowano do operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego — zależnie od współistniejących czynników ryzyka.
Materiał i metody: Do badania włączono kolejnych pacjentów poddawanych operacjom alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego, u których poza standardową oceną ryzyka wykonano pomiary wartości obwodowego ciśnienia tętniczego i CBP oraz zmierzono prędkość fali tętna (PWV). U wszystkich włączonych do badania osób dokonano również oceny periodontologiczną w celu określenia stopnia nasilenia innego nieklasycznego czynnika ryzyka — choroby przyzębia.
Wyniki: Badana populacja obejmowała 29 pacjentów, spośród których u 17 (59%) zaplanowano wymianę stawu biodrowego, a u 12 (41%) — operację kolana. Średni wiek badanych wynosił 66,9 ± 10,9 roku. U wszystkich 29 pacjentów rozpoznano chorobę przyzębia, w tym u 11 (37,9%) w stopniu zaawansowanym. W całej kohorcie 23 (79,3%) pacjentów miało rozpoznane nadciśnienie tętnicze, 23 (79,3%) — nadwagę, 4 (13,8%) — cukrzycę, a 8 (27,6%) było palaczami tytoniu. Dyslipidemia występowała u 19 (65,5%) chorych, ale tylko 9 (31%) z nich przyjmowało statynę przy przyjęciu do szpitala. Tylko u 13 pacjentów (44,8%) stwierdzono prawidłowe CBP, a 8 chorych (27,6%) PWV była podwyższona. Obserwacje te były niezależne od rodzaju procedury ortopedycznej, której poddawano pacjentów.
Wnioski: Nieprawidłowe wartości CBP są szeroko rozpowszechnione wśród pacjentów zakwalifikowanych do planowej wymiany stawu biodrowego lub kolanowego. Wraz z dużą częstością występowania innych chorób układu sercowo-naczyniowego wpływa to negatywnie na ryzyko okołooperacyjne u tych osób.

Około 1/3 dorosłych Polaków choruje na nadciśnienie tętnicze (HT). Większość współczesnych leków hipotensyjnych stosowanych pojedynczo wykazuje efekt hipotensyjny związany z redukcją wartości ciśnienia tętniczego w zakresie znacznie mniejszym niż 20/10 mmHg. U wielu pacjentów nie jest to redukcja wystarczająca. Dlatego też, coraz więcej mówi się o stosowaniu preparatów wieloskładnikowych, które dzięki wzajemnie uzupełniającemu się działaniu zawartych w nich substancji oraz pozytywnym wpływie na współpracę na linii lekarz — pacjent zwiększają skuteczność leczenia hipotensyjnego. W artykule przedstawiono kliniczne aspekty stosowania preparatu złożonego z telmisartanu, można powiedzieć „najlepszego” z sartanów, z amlodipiną, powszechnie stosowanym antagonistą wapnia.

Choroby Serca i Naczyń 2017;14(4):184-185.

Duże rozpowszechnienie chorób układu sercowo­-naczyniowego jest w dużej mierze spowodowane małą świadomością na temat czynników ryzyka wśród ludzi, w tym osób młodych. Celem pracy był przegląd wiedzy dotyczącej poziomu świado­mości młodych ludzi na temat czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Wiedza o potencjalnych przyczynach chorób układu krążenia jest niezwy­kle zróżnicowana i zależy od wielu czynników, ta­kich jak pochodzenie, poziom wykształcenia oraz wiek badanych. Największą świadomość na temat czynników ryzyka mają osoby pochodzące z du­żych miast oraz studiujące kierunki medyczne. Nie zawsze dostateczna wiedza o czynnikach ryzyka powoduje poprawę stylu życia wśród badanych. Najlepiej znanymi przez młodzież czynnikami ryzyka są: palenie tytoniu, nadmierne spożywa­nie alkoholu oraz brak aktywności fizycznej, na­tomiast wśród czynników ryzyka, co do których świadomość jest najmniejsza, są: cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze oraz dyslipidemia. Edukacja dzieci i młodzieży na temat przyczyn chorób ukła­du krążenia powinna się odbywać już od najmłod­szych lat zarówno w domu, jak i przedszkolu oraz szkole. Jedynie edukacja młodych osób może w przyszłości zmniejszyć częstość występowania chorób układu sercowo-naczyniowego i obniżyć liczbę przedwczesnych zgonów.

Historia badań nad zawałem serca sięga wielu lat. Doprowadziły one do poznania etiopatogenezy tej jednostki chorobowej oraz umożliwiły rozwój metody leczenia. Wysiłek wielu pokoleń lekarzy doprowadził do wspaniałego postępu w leczeniu. W niniejszej pracy przedstawiono rys historyczny leczenia zawału mięśnia sercowego. Zwrócono również uwagę na doświadczenia polskie. Przeanalizowano zadania kardiologii na najbliższe lata, ponieważ pomimo znacznego postępu technologicznego i wielu sukcesów nadal pozostaje wiele do poprawy szczególnie w zakresie prewencji pierwotnej i leczenia chorych we wstrząsie kardiogennym.

Niewydolność serca (HF) jest narastającym proble­mem i dotyczy obecnie 1–2% populacji, a jej objawy stanowią główną przyczynę hospitalizacji u osób po­wyżej 65. roku życia. W ocenie skuteczności leczenia HF są stosowane parametry kliniczne (np. duszność, obrzęki, zmiana masy ciała) oraz laboratoryjne (np. peptydy natriuretyczne), wśród których coraz więcej uwagi poświęca się parametrom czerwonokrwinko­wym. Wartości hemoglobiny i hematokrytu to przede wszystkich podstawa rozpoznanie niedokrwistości, która często towarzyszy HF i pogarsza rokowanie w tej chorobie. Okazuje się jednak, że parametry te mogą być również przydatne w monitorowaniu zmian wolemii związanej ze stosowaniem diuretyków, umoż­liwiając identyfikację chorych opornych na leczenie moczopędne. Ocena zjawiska hemokoncentracji może być przydatna w optymalizacji dawkowania diuretyków oraz interpretacji często obserwowanych w przebiegu leczenia zaostrzeń HF wahań stężenia parametrów nerkowych. Celem prezentowanej pra­cy jest przedstawienia aktualnego stanu wiedzy na temat możliwości wykorzystania parametrów czerwo­nokrwinkowych w ocenie chorych na HF.